Bir deliyim belki ben,
belki de uzun bir şiirde benliğini yitirmiş kimsesiz bir imge!
Bir çıkmaz sokak kabusuydu belki seni sevişim,
belki de çocukça bir çılgınlık!

Senelerce, kayanın içinden altın ayıklar gibi,
... imge ayıkladım yüzüne hükmeden kimsesiz şiirlerden!
Ve kırılgan aşk mektupları yazdım
yeşil reçete koçanlarına!

Rahmi VİDİNLİOĞLU / Dementia Praecox